Wat 10 dagen in stilte zijn met mij heeft gedaan

mei 31, 2023

Delen:

10 dagen Vipassana

En toen ging de stilte in…

10 dagen in stilte zijn, 10 uur per dag meditatie.. ik had het nog nooit gedaan maar ik dacht ik kan dit wel. Wat een mega bijzondere, intense, interessante en fijne ervaring was dit.

Op 17 mei werd ik afgezet door mijn vriend in Almere, waar het Vipassana centrum Dhamma Talaka ligt. Midden in het land, met een prachtige tuin en uitzichten over een groeiend graanveld. Voelde ik mij eigenlijk direct op mijn gemak. Met een kleine traan nam ik afscheid, de spanning kwam vrij van de afgelopen weken. Iets loslaten wat mij zo dierbaar is en daar geen zicht of controle over hebben was toch wel lastig. En mijn zoontje en vriend zo lang missen zonder contact werd opeens realiteit. Maar ik had er ook heel veel zin in, heel veel zin om tijd met mezelf door te brengen, om écht te ZIJN. Om te ervaren en te voelen. De stilte maakt mij altijd nieuwsgierig omdat alleen ik dan nog over blijf met mijn gedachtes.

Go with the flow

Ik was er al om 14.00 uur, lekker op tijd want dan kon ik mijn bed uitkiezen, zo dacht ik haha.. maar dat werd ´m niet, het bed was al toegewezen. En ik had een bed in het midden. Shit zeg, zo had ik het niet bedacht. Ik overwoog om te vragen om een ander bed maar na een rondje door de tuin en in conclaaf gaan met mezelf dat ik dankbaar mocht zijn met een bed accepteerde ik het. Het bed in het midden is vast niet voor niets.

Ik liep nog een rondje om het gebied van het centrum heen, dat kon daarna namelijk niet meer. Want het hek zou sluiten en we mochten niet van het terrein af als de Vipassana was gestart. Steeds meer mensen meldde zich en ik hield mij bewust een beetje afzijdig, niet te veel praten dacht ik. Maar toch uit beleefdheid en sociaal gedrag raakte ik met een aantal aan de praat. Na het avondeten waar ik nog met een aantal mensen kennis maakte. Begon de eerste groepsmeditatie en ging de edele stilte in.

Mijn intentie voor deze dagen was, zitten en go with the flow, voelen en accepteren wat er in mij leeft maar wel met een anker van mijn waarheid en gevoel.

Edele stilte

Edele stilte is stilte waar je niet mag communiceren in welke vorm dan ook en elkaar niet mag aanraken en geen oogcontact. In de meditatiezaal kreeg ik wederom een plek in het midden haha.. ik moest er echt om lachen en merkte op wat dit met mij deed. Uit veiligheid en controle wilde ik altijd een plek aan de zijkant, vanuit overzicht. Weten wat er speelt om mij heen.

De volgende ochtend, ging de gong om 4.00 uur ‘s ochtends. Alleen ik werd pas om 5.10 uur wakker. Ik dacht dat ik de enige was die zich verslapen had maar mijn hele slaapzaal lag nog in bed. Super grappig en was blij dat ik nog een extra uurtje had kunnen pakken.

De eerste dag was lang, ik moest echt wennen aan het vele mediteren. Zoveel je ogen dicht hebben en zitten voelde ik in mijn lichaam. En deze dag had ik eigenlijk alleen maar negatieve gedachtes, ik voelde mij niet negatief maar eigenlijk alle situaties, gedachtes, mensen die in mijn leven een negatieve invloed hadden gehad kwamen voorbij. Heel bizar. En dat voelde ik ook echt aan mijn rug, die pijn deed.

Geestelijke bevrijding

Het Dhamma pad, waar de Vipassana meditatietechniek uit ontstaan is. Is ontdekt door Boeddha maar is niet Boeddhistisch. Dhamma gaat over geestelijke bevrijding en zuivering van de geest. Waarin je alle ellende uit je leven kan verwijderen. Om de meditatietechniek te beoefenen gingen eerst 3 dagen voorbij met oefenen van de sensaties die je in je lichaam voelde. Dit deed je alleen maar door je ademhaling te volgen en je aandacht te houden op het gebied onder de neusgaten. Het was de bedoeling dat je leerde ervaren wat voor sensaties daar opkwamen. En de andere sensaties in je lichaam te negeren. Het was de bedoeling om volkomen gelijkmoedigheid te bewaren bij de andere sensaties die opkwamen in je lichaam. Best wel lastig als je opeens pijn in je lichaam ervaart of steken of andere niet fijne sensaties.

Vergankelijkheid

De leraar vertelde dat het pad van Dhamma gaat over de wet van de natuur. En de wet van de natuur gaat over het komen en gaan van dingen. Het komt op en het gaat weer. Wij zijn ook natuur, alles wat bij ons in ons lichaam groeit en ontstaat, gaat ook weer. Diepgewortelde patronen in ons zijn ontstaan doordat we ons aan iets vasthouden. Een gevoel of sensatie wat fijn of niet fijn is. Hij zegt dus, dat het geen zin heeft om je vast te houden aan iets wat komt en gaat omdat alles vergankelijk is. De grove sensaties die opkomen tijdens een meditatie, komen voort uit de patronen waar we ons aan hebben vast hebben gehouden. De kunst is om dus niet te reageren op die sensaties maar ze te observeren.

De tweede dag had iedereen z’n wekker gezet en werd ik ook gewekt door de gong omdat ik best wel alert was. ’s Nachts werd ik best vaak wakker ook, dus heel lekker geslapen had ik niet.

Tussen de meditaties door mochten we wandelen in de tuin en kregen we tijdens ontbijt en lunch heerlijk te eten. We kregen geen avondeten, maar alleen fruit en thee om 17.00 uur. Oud studenten die al eens eerder waren geweest kregen alleen thee. Dus ik had tijdens de lunch wel wat meer gegeten dan normaal. Ik moet zeggen dat ik het aardig kon volhouden zonder avond eten. Je zit natuurlijk ook de hele dag dus verbrand ook niet zoveel. Maar mentaal verbrand je wel veel en dat kost ook energie.

De Vipassana techniek

Op dag 4 werd in de middag de Vipassana techniek uitgelegd. Eigenlijk was het een soort van body scan waar je alle mogelijke sensaties in je lichaam observeerde zonder te labelen. Soort mindfulness 3.0. En vanaf deze dag moesten we tijdens de groepsmeditaties die 3 keer per dag plaats vinden, helemaal stil zitten en mochten we een uur lang onze handen, benen niet bewegen en ogen niet open. Okééé dacht ik.. wist ik ook helemaal niet van te voren. Had me ook niet écht ingelezen.

De uitleg duurde twee uur en het was de bedoeling dat we twee uur stilzaten. Ik dacht dat ik zou breken als ik wel zou bewegen. Bizar hoe mijn lichaam opeens in protest kwam en ik kreeg het bloedheet en werd er ook een beetje misselijk van. Alle sensaties die dus naar de oppervlakte kwamen waren vastgezette patronen, nou die voelde ik wel. En dan dus gelijkmoedig blijven. Geen oordeel geven, gewoon aanvaarden en zijn met wat is.

Toen ik eruit kwam, liep ik naar de manager om te zeggen dat ik misselijk was. Ze zei dat het een heftige dag was en dit inderdaad kan voorkomen. Die kwam binnen, pff heftig was het zeker. En het gekke was omdat zij het zei en ik al 4 dagen geen woord gezegd had. Voelde ik het opeens, dat het ook heftig is wat ik aan het doen was. Ik liep een rondje door de tuin en mijn tranen vloeide. Waar ben ik mee bezig? Het voelde ook wel een beetje dubbel want in mijn werk heb ik het juist over het doorvoelen van dingen en ja zonder oordeel maar dit voelde soms voor het niet erkennen ervan maar het juist negeren.

Daarna raakte ik gewend aan de techniek en de lange zittingen van een uur. Ik merkte omdat ik het onder de knie kreeg dat mijn grove sensaties minder werden. Interessant ook dat ik dus ook gewoon geen last meer kreeg van pijn of ongemak omdat ik ze puur observeerde en ze niet liet groeien met mijn aandacht.

Het was écht genieten

Ik genoot ook écht van de stilte, het niet hoeven praten en het zijn met mezelf. Het heerlijke eten en de prachtige tuin waren voor mij echt cadeautjes. En de zon scheen volop, waardoor ik tussendoor lekker in het zonnetje kon zitten.

Naast dat je gelijkmoedigheid moest bewaren tijdens de meditaties, was het ook een mooie uitdaging om dit te oefenen richting de andere mensen die aanwezig waren. Heel interessant ook wat er bij mij ontstond. Verhalen die ik zelf bedacht over anderen, aannames, oordelen, irritaties, compassie.. het kwam allemaal op. En om 10 dagen met vreemden samen te zijn en niets kunnen uitwisselen en zeggen tegen elkaar was heel interessant om mee te maken. Alles werd een observatie en alles werd steeds helderder voor mezelf en vooral wat mijn patronen waren.

Bomvol inspiratie

Vanaf dag 6 voelde ik dat ik heel veel ruimte ervaarde in mijn lichaam en hoofd. Kreeg enorm veel ideeën en inspiratie. Die ik het liefst allemaal wilde opschrijven, maar dat mocht dus niet. Gelukkig voel ik dit nog steeds en komen er weer allemaal mooie dingen aan.

Ik genoot eigenlijk ook best wel van het ritme waar we in terecht kwamen, het programma van 4.00 uur ‘s ochtends tot 21.00 uur ’s avonds. Daardoor wist ik waar ik aan toe was en ik stapte elke keer weer in het treintje, ging zitten en ging weer ademen. Ook vond ik het fijn om in het midden van de zaal te zitten, mij omringt te voelen door vrouwen die ik als sisters ging zien. Ze zaten er als ik er ook zat, we deden het samen. Zonder woorden zo verbonden.

Die stilte brengt zoveel, zoveel antwoorden zoveel helderheid en aanwezigheid in het nu. Ik genoot ook zo van de tuin en de natuur eromheen, mollen zien bewegen, hertjes in de vroegte, zwanen en roofvogels. Prachtige bloemen die ik letterlijk zag groeien en de prachtige pergola met blauweregen die in de vroegte zo heerlijk rook. Al mijn zintuigen stonden aan en wat werd ik daar blij van.

En dat in het nu zijn, zorgde er ook voor dat ik eigenlijk thuis ook niet miste. Tuurlijk keek ik ernaar uit en dacht ik super veel aan mijn liefdes thuis. Maar ik voelde geen pijn van het gemis. En dat vond ik erg fijn. Ik voelde ook heel sterk dat ze bij mij waren, als een thuisfront dat bij mij was. Elk moment die energie bij mij voelen was enorm versterkend en gaf mij kracht om de 10 dagen te volbrengen.

Een onverwacht cadeau

Op dag 10 mochten we na de ochtend meditatie weer praten, iets waar ik eigenlijk nog helemaal geen zin in had. Na een rondje in de tuin liep ik mijn buurvrouw tegemoet. De vrouw waar ik 10 dagen naast had gezeten, zonder haar naam zelfs te weten. En we gaven elkaar een knuffel. Alsof we elkaar al heel lang kende. Zo bijzonder.. zo verbonden en zo fijn om elkaar nu te spreken. Ik dankte haar dat ze naast mij zat. Zo dankte ik iedereen die naast mij had gezeten, ik voelde mij enorm gesupport door de anderen, het gevoel om het niet alleen te hoeven doen heeft deze 10 dagen écht aangenaam gemaakt.

En toen stond daar mijn lieve vriend voor het hek, ik was helemaal overdonderd. Wat doet hij nou hier?? Bleek dat hij in de war was met de dag.. arme schat. Het voelde zo gek omdat ik nog helemaal in een andere wereld zat en toen stond daar mijn realiteit letterlijk op de stoep. Ik was wel heel blij om hem te zien en gaf hem een knuffel. Maar ik kon niet weg. Gelukkig zat ons zoontje nog in de auto en moest ik hem echt zeggen dat ik deze dag nog moest blijven.

Het voelde zo raar om ze weer weg te zien gaan maar meteen was het een enorme oefening om dus gelijkmoedig te blijven. Al voelde ik mij wel geraakt door het idee dat ik dus écht voor mezelf koos en niet voor mijn gezin. In de meditatie erna kreeg ik het gevoel dat ik gedroomd had, alsof het niet echt gebeurd was. Heel apart. En kreeg de gedachtes dat ik een slechte moeder was omdat ik mijn man en kind weer liet gaan.. maar gelukkig verdween dat snel weer en vloog de dag om. Het weerzien op dag 10 was ontzettend fijn, de stem van mij zoontje met verbazing en zo veel liefde dat we elkaar weer zagen. En de fijne knuffels, als een aapje hing hij om mij heen. Heerlijk om te ontvangen.

Wat heb ik nou gehaald uit deze bijzondere 10 dagen?

  • In vertraging wordt alles helder
  • In stilte wordt alles duidelijk
  • In stilte zie je hoe het écht is
  • In stilte ben je alleen met jouw gedachtes
  • Meditatie in stilte is het échte mediteren
  • Alles komt en gaat en dat kwam nog meer aan het licht
  • Wat heb ik veel gedachtes haha
  • Heel interessant hoe snel er een oordeel ontstaat naar een ander
  • De natuur is zo mooi in de vroege ochtend
  • De natuur veranderd met de dag en zo ook ik als mens
  • In stilte ontstaat er ruimte
  • Blijf altijd bij je eigen waarheid en innerlijke stem
  • De adem is en blijft een groot anker waar je altijd op terug kan vallen

En nu na drie dagen thuis te zijn, voel ik mij blij, relaxt, ruimte in mijn hoofd maar ook wel een beetje moe. Van bijna 16 uur per dag je ogen dicht te hebben naar weer zoveel je ogen open is best veel prikkels. Ik ben heel blij dat ik lekker wat tijd voor mezelf heb genomen en rustig aan weer aan het opstarten ben. Ik probeer ook twee keer per dag lang te mediteren in stilte minimaal 3 kwartier. Want ik moet zeggen die stilte is zo lekker en dat naar binnen keren ook, ik ben er écht aan gewend geraakt en er ontstaat zoveel moois.

Al met al een prachtige ervaring en ik ben mega trots op mezelf dat ik het gedaan heb.

Heb je interesse om ook eens een Vipassana te gaan doen? Kijk dan op www.dhamma.org

#vipassana #stilte #10dagen #ademen #ademcoach #dhammatalaka #boeddha #bevrijding

Berichten

Meer Nieuws