Onderdrukken van emoties, het er niet laten zijn. Het inslikken van je tranen, het binnenhouden van je boosheid, het inhouden van je woorden. Als je het niet uit, zal het ergens in je lichaam gaan rondzwerven. Spanning die zich opstapelt. En zich op een bepaald moment in je leven gaat uiten.

We hebben vaak niet geleerd dat alles er mag zijn. Want he, misschien krijg je wel een afwijzing, een kom op niet zo zeuren, tranen drogen en weer opstaan of wel een tik op je vingers. Herken je ´m? Een afwijzing op wat jij misschien wél wil uiten.

Vaak met de beste bedoelingen gedaan, maar met de kennis van nu, weten we dat het niet de beste uitwerking heeft op ons volwassen bestaan.

Het zorgt ervoor dat we vermijdend reageren, dingen niet willen aangaan, een kort lontje hebben of juist enorm gaan pleasen naar de ander.

Het uiten van onze emoties en alles wat daarbij komt kijken. Zorgt vaak voor een intern conflict en met een ander.

Een andere manier

Wat als je alles mag uiten, zonder te projecteren. Dat het gewoon emoties zijn en je ze niet hoeft te onderdrukken. Dat je mag lachen, huilen, boos mag zijn, angstig en alles wat er door je heen mag stromen. En dat jij jezelf kan veiligstellen. Dat je hulp mag vragen. Je jouw emoties bij jezelf houdt en wel mag delen en hulp mag vragen. Dat je alleen maar aanwezig hoeft te zijn, zonder vanuit een overlevingsdeel in jezelf te gaan overvragen naar de ander. Dat je volledig liefdevol met jezelf kan zijn en daar niet aan hoeft te twijfelen.

Want jij bent mens. Jij hebt emoties en die mag je uiten. Ook als ze minder fijn aanvoelen.

In mijn praktijk krijg ik vaak te maken met mensen die zichzelf te veel voelen, zichzelf wegcijferen ten opzichte van een ander. En emoties onderdrukken. Niet gek, want zo zijn we vaak opgevoed. Want hoe fijn vond onze omgeving het als we lieve en brave kindjes waren. Dat we gehoorzaamde, niet te veel lastig waren en deden wat de ander wilde.

En deze generatie ziet ook, dat het anders kan. Dat ze zichzelf en hun kinderen iets anders mee willen geven. Dat ze patronen willen doorbreken om het niet door te geven aan hun kinderen.

Emoties zijn onderdelen van jou

Zo ontstaat er een liefdevolle bedding. Waarin jij jezelf als mens kan veiligstellen en daarmee je kinderen ook. Niet altijd makkelijk maar wel volledig open. Niets willen afkappen of onderdrukken van emoties. Maar juist te kunnen reflecteren op situaties, kijken naar jezelf. Durven terugkomen op dingen die je gezegd hebt, en dingen kunnen toegeven. Erkennen dat je mens bent en daarvan willen leren. Samengroeien. Dat vergt dat je volledige commitment hebt aan jezelf. En dat je meebeweegt met het leven. Want als je alle emoties er laat zijn, dan betekend het dat je op den duur ze gewoon ziet als wat het is. Dat het letterlijk onderdelen van jou zijn. En dat het onderdelen zijn van het leven. Dat je ze volledig ziet. Dat je jezelf volledig ziet en dat je daardoor de ander ook volledig ziet.

Volledig zijn in het moment

Zo zie ik dat ook bij mijn zoontje van 3 jaar. De worstelingen die hij heeft met het vormen van wie hij is en de emoties die daarbij komen kijken. De grenzen die hij opzoekt en de begrenzing die wij geven. Dat ik volledig aanwezig bij hem ben en dat ik mezelf hierin niet vergeet, want ik ben ook wel eens moe of voel stress in mijn lichaam.

Elke keer opnieuw adem ik, in het moment. Ik ben hier, ik ben bij jou. En zeg dit ook tegen mezelf. Want dit zorgt ervoor dat mijn energie rustig blijft. Stabiel. Niet weggaan van dat moment en niet al bij de boodschappen, de klok in de morgen of je volgende afspraak zijn. Maar in het moment. Hoe meer je in het moment aanwezig bent. Hoe meer het kind de energie overneemt en zijn tranen en boosheid mag voelen. Dat er ruimte ontstaat, voor zijn emoties. En dan ebt het weg. Ik heb het al zo enorm vaak uitgeprobeerd. Zo worden emoties niet onderdrukt.

Een basis van vertrouwen en geloof in jezelf

En JA dat vergt geduld en oefening. Maar ik verzeker je, dat zolang je de emoties van je kind niet serieus neemt. Hij of zij zichzelf niet serieus neemt in zijn latere leven. Doordat jij de emoties erkent, geef je jouw kind vertrouwen in zichzelf. En dat is precies weer de ‘loop’ die je ook bij jezelf kan zien. Als jij jouw eigen emoties erkent, geef je jezelf vertrouwen en geloof in jezelf. Dat ze er gewoon mogen zijn. Dat maakt van jou een liefdevolle aanwezige. Dat je zonder oordeel en op een liefdevolle manier je eigen grenzen mag aangeven. Zowel naar jezelf als naar de ander.

En bij mij, in mijn 1-op-1 coaching en in mijn groepsessies kan je het zien als oefenen om jezelf veilig te stellen. Dat alles wat er in jezelf leeft, er volledig mag zijn. Dat je je emoties niet hoeft te onderdrukken. Dat alles wat er opkomt, er volledig mag zijn. Met alles wat er in je leeft. Dat je letterlijk je bewegingen mag afmaken. Want vermijden van dit alles zorgt voor blokkades in je lichaam. Ik benoem het vaak dat alle uitspraken en gezegdes die te maken hebben met lichaamsdelen gebaseerd zijn op échte situaties. Onze kaken, die strak staan van de stress. Waardoor we maar op ons tandvlees blijven lopen of nog even door bijten om nog even wat harder te werken.

Check het eens bij jezelf, jouw kind of bij iemand anders in de omgeving. Wat de kaken doen in een emotionele situatie. Hoe bewegen die? Of bewegen ze helemaal niet. Maar ook onze schouders of onderrug, knieën of andere lichaamsdelen. Hoe reageren die, in lastige situaties? Laat het gebeuren. Onderdruk die emoties niet. Want daardoor kan het weer stromen.

Als we het niet uiten met onze woorden, zal ons lichaam het uiten.

Dus ga niet voorbij aan jezelf, ga niet voorbij aan wat je voelt, ga niet voorbij aan je emoties. Hoe meer je die volledig mag voelen. Hoe meer je in verbinding komt met jezelf, kom je meer in verbinding met anderen. Je stapt op die manier uit je verwonde kindsdeel, je trauma of overlevingsdeel. En kan op die manier jezelf volledig zien, als volwassen persoon. De ademhaling legt daarin alles bloot. Het laat je volledig zien hoe je je voelt. Of je geblokkeerd wordt in je uitingen. En het is een prachtige uitnodiging om voor jezelf te zorgen. Om echt op adem te komen.

En op die manier, geven we die geblokkeerde en onderdrukte emoties niet door aan onze kinderen. Want dan mogen ze er ook volledig zijn, hoeven ze zich niet anders voor te doen. En zijn ze gewoon helemaal goed zoals ze zijn.

Extra tips om jezelf te ondersteunen in dit proces? Luister mijn PODCAST.

Meer info over wat mijn coaching voor jou kan betekenen? Stuur mij gerust een bericht. Via info@breathinginn.nl of vind meer info HIER.